ارتوبیولوژیک مجموعه ای از روش ها بر پایه پزشکی سلولی مولکولی است که برای ترمیم بافتهای مفصلی و استخوانی به کار می رود . در حال حاضر بیشتر تمرکز این روش ها بر پایه استفاده از فاکتورهای رشد و خواص سلول های بنیادی و ازتباطات بین سلولی است .
تعریف :
ارتوبیولوژیک حاصل به کارگیری دانش پزشکی سلولی مولکولی است برای بازسازی بافتهای همبندی مورد نظر در ارتوپدی .
انواع بافتهای همبندی عبارتند از : استخوان ، غضروف ، تاندون ، رباط ، عضلات صاف و مخطط ، بافت زیر پوست ، قلب و عروق ، بافت چربی .
بافتهای همبندی به همراه بافتهای خونساز و سازنده سیستم ایمنی و سلولهای خون و ایمنی از لایه مزانشیمی جنین منشاء میگیرند .
امروزه حیطه ارتوبیولوژیک عمدتا برای ایجاد ترمیم در بافتهای داخل مفصلی است .
درمورد ترمیم زخم هم پیشرفت شروع شده است و در مورد جوانسازی در زیبائی هم در حال کاربرد است اما در مورد جوش خوردگی برای شکستگیها هنوز علمی است نوپا .
چرا ارتوبیولوژیک ایجاد شده است ؟
بخش بزرگی از مشکلاتی که ما د رمورد بافتهای داخل مفصلی با آن مواجه هستیم در اثر دو نکته اساسی است :
- ترمیم بسیار کند یا عدم امکان ترمیم بافتهای داخل مفصلی :
به دلیل وجود فضای خاص داخل مفصل ، بافتهای داخل مفصل از اواخر سنین جوانی عملا قابل ترمیم نیستند و در قبل از آن هم ترمیم قابل پیش بینی ندارند . ( در بخش ساختار مفاصل در مورد اجزاء تشکیل دهنده مفاصل صحبت شده است ) .
غضروفهای پوشاننده سطوح مفصلی عناصر داخل مفصلی هستند که بسیار کند ترمیم هستند و در مورد زانو یا ستون فقرات کمری از سنی حتی رو به اضمحلال میروند.
منیسکها که بالشتکهای غضروفی بین ساق و ران هستند هم قدرت ترمیم بسیار پائینی دارند .
رباطهای صلیبی که داخل زانو قرار گرفته اند عملا هیچ قدرت ترمیم قابل پیش بینی ندارند و تصور فعلی بر آن است که اگر دچار پارگی بیش از 50% بشوند به تدریج دچار پارگی بیشتر شده تا پارگی کامل رخ دهد .
تاندونهای روتاتور کاف در شانه هم به جز در سن جوانی قدرت ترمیم کمی دارند و فشارها و آسیبهای وارده اغلب ترمیم نشده و با اثر تجمعی خود باعث تخریب و پارگی میشوند .
- روند پیری در ستون فقرات و زانو :
تمام مفاصل در اثر علل مکانیکال یا التهابی آسیب میبینند و عناصر داخل مفصل دچار آسیب حاد یا مزمن میشوند که برآیبند همه انها تخریب غضروف مفصلی و پدیده سائیدگی مفصل یا اوستئوآرتریت میباشد و چون در اثر علتی ایجاد شده ، اوستئوآرتریت ثانویه نامیده میشود .
اما در زانوها و ستون فقرات بخصوص بخش کمری ما اضمحلال تدریجی غضروف را هم داریم که بدون هیچگونه علت ثانویه ممکن است رخ دهد و به نام اوستئوآرتریت اولیه نامیده میشود . اگر به عللی در فردی که مفصل هیپ سالم دارد و در غیاب عوامل اسیب زای ثانویه ، حتی در صدسالگی هم اگر گرافی انجام شود ساییذگی غضروفی نداریم اما در زانوی حتی بدون درد در تمام افراد حداکثر از 55 سالگی تغییرات غضروفی یا آثار آن در گرافی قابل مشاهده است یعنی زانو به وضوح دچار پدیده aging پیر شدگی میشود .
به هر حال این دو موضوع باعث ایحاد ناتوانی و مشکلات بسیار بزرکی برای مفاصل و بخصوص زانو میشود . پاسخ به چرائی این مسائل بسیار پیچیده است و به مجموعهای از علوم سلولی و بیومکانیک برمیگردد که بحث مفصلی را طلب میکند که در قسمتهای دیگر آورده شده است .
در حیطه علمی ارتوبیولوژیک برای مفاصل ما بر آن هستیم که با به کارگیری دانش سلولی مولکولی بتوانیم این دو نیاز را پاسخ دهیم
- بتوانیم عناصر داخل مفصل را ترمیم کنیم .
- ما کمپینی ایجاد کردیم برای مسئله جوانسازی و مقابله با پیر شدگی زانو.
راهبردهای اصلی ارتوبیولوژیک
امروزه تمرکز اصلی ارتوبیولوژیک مبتنی بر تسلط بر علم ارتباطات بین سلولی است تا از طریق این ارتباطات بتوانیم به سلولها فرامینی در جهت انجام خواسته ما یعنی کاهش التهاب و تسریع بازسازی و ترمیم بدهیم . دومین راهبرد عبارت است از رساندن سلولهای بنیادی مزانشیمی به بافت برای امکان ایجاد ترمیم و سومین راهبرد مبتنی بر استفاده از اسیدهیالورونیک است هم به عنوان ستون فقرات ماده زمینهای غضروف و هم به عنوان صیقلی کننده سطوح مفصلی.
ارتباطات بین سلولی به دو روش اصلی تامین می شود :
- فاکتورهای رشد growth factors که مولکولهای پپتیدی هستند که که از سلولهای مختلف ترشح شده و در محیط بافت بر روی گیرنده سطح سایر سلولها نشسته و پیام لازمه را به آنها میرسانند . البته فاکتور رشد یک نامگذاری کلی و بر اساس شروع کشف این پپتیدها است ، هرکدام ممکن است در بافت خاصی موثر باشند یا کارکرد خاصی داشته باشند که الزاما مربوط به رشد نباشد .
- اگزوزوم که کرات کوچکی است که توسط سلولها ترشح می شود و دارای دیواره ای شبیه سلول بوده و محتوای غنی از پروتئین و فاکتور رشد و اسید نوکلئیک دارند و هنگامیکه به سلول دیگری می رسند با پدیده یکی شدن جدارهها محتویات خود را به داخل سلول تخلیه می کنند . در مورد نامگذاری اگزوزوم نیز در ابتدا تصور میشود این کرات برای خارج راندن مواد دفعی میباشند اما بعد معلوم شده که مهمترین و کارآمد ترین ابزار ارتباطات بین سلولی هستند.
روشهای اصلی ارتوبیولوژیک :
فعلا در حیطه ارتوبیولوژیک روشهائی که در دنیا مورد استفاده است عبارتند از
- استفاده از فاکتورهای رشد پلاکتی
در این روشها از فاکتورهای رشد پلاکتی استفاده می شود
- ممکن است پلاکتها از خون جدا شوند و تزیق شوند
- یا اینکه در یک مرحله اضافی فاکتورهای رشد از پلاکتها جدا شده و تزریق شوند
- استفاده از خونی که به روش خاصی که مورد فرآوری شده است
- استفاده از سلولهای بنیادی مزانشیمی با منشاء جفت و یا اگزوزم آنها
- استفاده از سلولها بنیادی مزانشیمی با منشاء از خود فرد یا اگزوزم آنها
کاربرذ سلول های ایمنی در التهاب
- عصاره جفت
- اسید هیالورونیک
برای استفاده از خدمات ارتوبیولوژیک ما در بخش مشاوره سایت پیام بگذارید و یا با شماره تلفن زیر تماس بگیرید یا در واتس آپ پیام بگذارید
09112989313
مطالب برگزیده

1 – فاکتور ها ی رشد
فاکتورهای رشد پپتیدهائی هستند که توسط سلول ها در بافت ترشح شده و با اتصال به گیرنده سطح سلول های دیگر باعث ایجاد عملکرد یا تغییراتی در سلول های هدف

11 – تزریق ژل ( اسید هیالورونیک )
نویسنده : دکتر محمد زهرائی اسید هیالورونیک C14H21NO11 ترکیبی است از دو حلقه ۶ ضلعی ( هر یک پنج کربن و یک اکسیژن ) با شاخه های متعدد دارای کربن

2 – فاکتورهای رشدی که از پلاکتها به دست می آیند
پلاکت ها منبع بسیار دسترس از تقریبا فاکتورهای رشد هستند . تعدادی از فاکتورهای رشد هستند که برای بار اول از پلاکت ها استخراج شدند و به همین علت فاکتور

3 – PRP ( platelet rich plasma ) پلاسمای غنی از پلاکت
تا امروز بهترین منیع فاکتورهای رشد ، پلاکت ها هستند . جداسازی پلاکت ها از خون کار نسبتا آسان و بی ضرری است . روش PRP اولین و فراگیر ترین

4 – روشهای نوین استخراج پلاکت و فاکتورهای رشد
برای افزایش بازدهی استخراج فاکتورهای رشد از خون روشهای جدیدی توسعه یافته اند . مهمترین پیشرفت این است که با اضافه شدن مراحل جدید از پلاکت های جدا شذه از

5 – سرم شرایط یافته اتولوگ Autologous Conditioned Serum
سرم شرایطیافته اتولوگ (ACS) یک درمان بیولوژیک است که از خون شخص بیمار تهیه میشود و حاوی ، فاکتورهای رشد ، سایتوکاین ( فاکتورهای رشد سیستم ایمنی ) های ضدالتهابی